Proverbs 23

1چونبا حاكمبهغذا خوردننشینی، در آنچهپیشرویتو استتأمّلنما.

2و اگر مرد اكولهستی، كارد بر گلویخود بگذار.

3بهخوراكهایلطیفاو حریصمباش، زیرا كهغذایفریبندهاست.

4برایدولتمند شدنخود را زحمتمرسانو از عقلخود باز ایست.

5آیا چشمانخود را بر آنخواهیدوختكهنیستمیباشد؟ زیرا كهدولتالبتهبرایخود بالها میسازد، و مثلعقابدر آسمانمیپرد.

6نانمرد تنگنظر را مخور، و بهجهتخوراكهایلطیفاو حریصمباش.

7زیرا چنانكهدر دلخود فكر میكند خود او همچناناست. تو را میگوید: بخور و بنوش، اما دلشبا تو نیست.

8لقمهایرا كهخوردهایقیخواهیكرد، و سخنانشیرینخود را بر باد خواهیداد.

9بهگوشاحمقسخنمگو، زیرا حكمتكلامترا خوار خواهد شمرد.

10حدّ قدیمرا منتقلمساز، و بهمزرعهیتیمانداخلمشو،

11زیرا كهولّیایشانزورآور است، و با تو در دعویایشانمقاومتخواهد كرد.

12دلخود را بهادبمایلگردان، و گوشخود را بهكلاممعرفت.

13از طفلخود تأدیبرا باز مدار كهاگر او را با چوببزنینخواهد مرد؛

14پساو را با چوببزن، و جاناو را از هاویهنجاتخواهیداد.

15ایپسر مناگر دلتو حكیمباشد، دلمن(بلیدل) منشادمانخواهد شد؛

16و گُردههایموجد خواهد نمود، هنگامیكهلبهایتو بهراستیمتكلّمشود.

17دلتو بهجهتگناهكارانغیور نباشد، اما بهجهتترسخداوند تمامیروز غیور باش،

18زیرا كهالبتهآخرتهست، و امید تو منقطعنخواهد شد.

19پستو ایپسرمبشنو و حكیمباش، و دلخود را در طریقمستقیمگردان.

20از زمرهمیگسارانمباش، و از آنانیكهبدنهایخود را تلفمیكنند.

21زیرا كهمیگسار و مُسرِف، فقیر میشود و صاحبخواببهخرقهها ملبّسخواهد شد.

22پدر خویشرا كهتو را تولید نمود گوشگیر، و مادر خود را چونپیر شود خوار مشمار.

23راستیرا بخر و آنرا مفروش، و حكمتو ادبو فهمرا.

24پدر فرزند عادلبهغایتشادمانمیشود، و والد پسر حكیماز او مسرور خواهد گشت.

25پدرتو مادرتشادمانخواهند شد، و والدهتو مسرور خواهد گردید.

26ایپسرمدلخود را بهمنبده، و چشمانتو بهراههایمنشاد باشد؛

27چونكهزنزانیهحفرهایعمیقاست، و زنبیگانهچاهتنگ.

28او نیز مثلراهزندر كمینمیباشد، و خیانتكارانرا در میانمردممیافزاید.

29وایاز آنِ كیستو شقاوتاز آنكه، و نزاعها از آنكدام، و زاریاز آنِ كیستو جراحتهایبیسبباز آنِ كه، و سرخیچشماناز آنِ كدام؟ 30آنانیرا استكهشربمداممینمایند، وبرایچشیدنشرابممزوجداخلمیشوند.

31بهشرابنگاهمكنوقتیكهسرخفاماست، حینیكهحبابهایخود را در جامظاهر میسازد، و بهملایمتفرو میرود؛

32اما در آخر مثلمار خواهد گزید، و مانند افعینیشخواهد زد.

33چشمانتو چیزهایغریبرا خواهد دید، و دلتو بهچیزهایكجتنطّقخواهد نمود،

34و مثلكسیكهدر میاندریا میخوابد خواهیشد، یا مانند كسیكهبر سر دكلكشتیمیخسبد؛

35و خواهیگفت: مرا زدند لیكندرد را احساسنكردم، مرا زجر نمودند لیكننفهمیدم. پسكیبیدار خواهمشد؟ همچنینمعاودتمیكنمو بار دیگر آنرا میطلبم.